Lekcja 14 ŚWIAT WOKÓŁ NAS
Str. 60
Postac Sw. Patryka
https://www.youtube.com/watch?v=KmuPUrnoyEg
Drodzy Państwo:
- W pierwszej części naszych zajęć, zapoznamy się z postacią Św. Patryka, jak rówież z tradycjami, które obchodzimy 17-ego marca.
- Nastepnie: Bardzo prosze przeczytać z dziećmi dialogi ze strony 60, szczególnie proszę zwrócić uwagę na zwroty grzecznościowe.
- Proszę wykonać ćw. 2 i 3 strona 61 (ćwiczymy kierunki).
- Część druga: “Kim zostanę jak dorosnę? “ rozmowa z dziećmi na temat kim chcieliby zostać w przyszłości i dlaczego wlasnie wybraly ten zawód.
Zadanie Domowe:
- Bardzo proszę, aby dzieci ćwiczyły swoje role na apel.
- Bardzo proszę, aby dzieci napisały kilka zdań na temat kim chcialy by zostac i dlaczego, (młodsze dzieci proszę aby narysowały).
- Bardzo proszę, aby dzieci przećwiczyły słówka, z ostatniej lekcji (codziennie, zwykle, często, od czasu do czasu, rzadko i nigdy)
Materiały dodatkowe do przeczytania dzieciom:
17 marca
Święty Patryk, biskup
|
Patryk urodził się w Brytanii w 385 roku, w rodzinie chrześcijańskiej. Nosił celtyckie imię Sucat. Kiedy miał 16 lat, korsarze porwali go do Irlandii. Przez 6 lat był tam pasterzem owiec. W tym czasie nauczył się języka irlandzkiego. Na przypadkowym statku udało mu się zbiec do północnej Francji. Tam kształcił się w dwóch najgłośniejszych wówczas szkołach misyjnych: w Erinsi i w Auxerre. Podjął studium przygotowujące go do pracy na misjach. Był uczniem św. Germana z Auxerre. Przez jakiś czas przebywał w Italii i w koloniach mniszych na wyspach morza Tyrrenskiego.
W tym czasie zmarł w Irlandii, wysłany tam na misje przez papieża św. Celestyna I, biskup św. Palladiusz. Postanowiono na jego miejsce wysłać Patryka. Na biskupa wyświęcił go papież w roku 432 i wysłał go do Irlandii. Patryk zastał tam małe grupy chrześcijan, ale stanowiły one wyspy w morzu pogaństwa. Krajem rządzili naczelnicy szczepów i znakomitych rodzin. Kapłani pogańscy zażywali wielkiej powagi. Patryk swoim umiarem i podarkami zdołał większość z nich pozyskać dla wiary. Obchodził poszczególne rejony Zielonej Wyspy, wstępując najpierw do ich władców i prosząc o zezwolenie na głoszenie Ewangelii. W Armagh założył swoją stolicę, skąd czynił wypady na cały kraj.
Nie jeden raz przeszkadzano mu w jego misji; zdarzały się zamachy na jego życie. Na ogół jednak praca jego miała ton spokojny. Spotykał się z życzliwością tak poszczególnych władców, jak i miejscowej ludności. Aby sobie nie zrażać władców niektórych grup etnicznych, dla poszczególnych szczepów ustanawiał biskupów. Kapłanów, których zadaniem było niesienie im pomocy, podobnie jak to uczynił św. Augustyn i św. German, zobowiązał do życia wspólnego na wzór klasztorów. Do liturgii wprowadził obrządek, jaki wówczas był powszechnie przyjęty w Galii (we Francji).
Do nawrócenia całej wyspy św. Patryk potrzebował wielu ludzi. Misjonarze na jego apele zgłaszali się tłumnie. Największą wszakże pomocą byli dla niego mnisi. Z nich to tworzył ośrodki duszpasterskie. Tak więc w Irlandii powstał jedyny w swoim rodzaju zwyczaj, że opaci byli biskupami, a mnisi w klasztorach – ich wikariuszami. W tej pracy okazał się dla Patryka mężem opatrznościowym św. Kieran. Według podania Patryk miał wręczyć Kieranowi dzwon, którym tenże zwoływał mnichów i wiernych na wspólne pacierze liturgiczne. To było także osobliwością Irlandii. Zwyczaj dzwonienia rozpowszechnili mnisi irlandzcy po całej Europie. Patryk upowszechnił także zwyczaj usznej spowiedzi.
Ostatnie dni swojego życia spędził Patryk w zaciszu klasztornym, oddany modlitwie i ascezie. Utrudzony pracą apostolską, oddał duszę Panu 17 marca 461 w Armagh (dziś Ulster, Północna Irlandia), które to miasto stało się odtąd stolicą prymasów irlandzkich. Patryk przeżył ok. 76 lat, w tym ok. 40 lat w Irlandii, która czci go jako swojego apostoła, ojca i patrona. Jest on również patronem Nigerii (nawróconej przez irlandzkich misjonarzy) oraz Montserrat, archidiecezji nowojorskiej, bostońskiej, Ottawy, Armagh, Cape Town, Adelajdy i Melbourne, a także inżynierów, fryzjerów, kowali, górników, upadłych na duchu oraz dusz w czyśćcu cierpiących. Czczony także jako opiekun wiosennych siewów i zwierząt domowych. Zwracają się do niego lękający się węży i ukąszeni przez nie.
W ikonografii Święty przedstawiany jest w biskupim stroju. Jego atrybutem jest liść koniczyny – dla podkreślenia, że Patryk rozpoczynał ewangelizowanie od wykładania prawdy o Trójcy Przenajświętszej, a także wąż. Inne atrybuty to mitra, pastorał, krzyż, księga, chrzcielnica, węże, harfa.
|
DZIEŃ ŚWIĘTEGO PATRYKA
W najbliższywtorek, 17 marca Irlandczycy będą obchodzić Dzień św. Patryka. Ta data inspiruje również wspaniałą irlandzką ucztą smaków.
To narodowe święto mieszkańców Irlandii, w którym przywołują pamięć o zmarłym 17 marca 461 roku patronie swojego kraju i misjonarzu. Krzewił on chrześcijaństwo na Zielonej Wyspie. W myśl powiedzenia, że każdy tego dnia chce być Irlandczykiem „Everyone wants to be Irish on St. Patrick’s Day”, świętuje się go także w Stanach Zjednoczonych oraz w wielu państwach europejskich, a w ostatnich latach również w Polsce.
Głównym znakiem rozpoznawczym święta jest shamrock – trójlistna koniczyna, nieoficjalny symbol Irlandii. Według legendy św. Patryk wykorzystał tę roślinę, aby wyjaśniać pierwszym irlandzkim chrześcijanom dogmat Trójcy Świętej. Ku czci dnia św. Patryka, w wielu krajach na świecie coraz popularniejsze staje się farbowanie znanych miejsc na zielono. W tym dniu zielone stawały się takie obiekty jak: wodospad Niagara, London Eye, Empire State Building w Nowym Jorku czy Stadion Miejski w Poznaniu.
Irlandczycy Dzień św. Patryka zaczynają najczęściej od uczestnictwa we mszy świętej w lokalnych kościołach. Następnie biorą udział w uroczystościach, podczas których można obserwować procesje i parady z udziałem klubów sportowych oraz szkół. Wszędzie widnieją irlandzkie flagi, a centra miast są pełne ludzi.
Choć święty Patryk nie prowadził hulaszczego życia, lecz wiódł głęboko religijne, to dziś na jego część, Irlandczycy nie szczędzą sobie alkoholu. W każdym pubie obowiązkowym trunkiem tego dnia jest specjalnie barwione zielone piwo. Jednak spożywają je głównie turyści. Rodowici Irlandczycy wybierają Guinnessa o tradycyjnej ciemnej barwie, ale niektórzy z nich rezygnują z niego na szklaneczki whiskey, którą także wiążą z postacią świętego Patryka.
Otóż legenda głosi, że wstąpił on do karczmy, której właścicielka nie dolewała klientom tego trunku do pełna. Święty Patryk nastraszył ją, mówiąc, że z tego powodu miejsce to będą nawiedzać potwory. Od tej chwili każdy gość karczmy wypijał już pełną szklankę whiskey, dziś nazywaną „dzbanem Patryka”
Dzień św. Patryka to także czas, w którym dużą rolę odgrywa jedzenie. Mimo że dzień ten zawsze przypada w Wielkim Poście, w którym je się mniej mięsa i pije mniej alkoholu, w Dniu św. Patryka Irlandię ogarnia szaleństwo. Króluje zielone piwo, zielone warzywa, wszechobecne koniczynki, czyli symbol Trójcy Świętej zawsze kojarzony z Dniem św. Patryka. Większość rodzin spotyka się na wspólnym obiedzie. Na stołach rządzą sztandarowe potrawy oraz nieodłączne składniki irlandzkiej kuchni, które często odwołują się do tradycji, ponieważ spożywane były przed wiekami przez ludność wiejską. Wśród nich obowiązkowo powinny się znaleźć ziemniaki.
Dzień Św. Patryka chętnie obchodzą również Amerykanie, chociaż nie mają dnia wolnego od pracy tak jak Irlandczycy. Jednak dla nich to święto staje się znakomitą okazją do spędzania czasu w licznych w Stanach Zjednoczonych irlandzkich pubach, w których króluje piwo barwione na zielono.
Największa parada z okazji dnia świętego Patryka odbędzie się w Nowym Jorku. Wówczas słynną Piątą Aleją przejdzie ponad 100 tysięcy osób. Wśród nich będą policjanci, strażacy, orkiestry dęte, zespoły taneczne oraz przedstawiciele wszystkich grup etnicznych. Innymi ulicami amerykańskich miast przejdą również barwne korowody, a wieczorami puby zapełnią się po brzegi.
Mieszkańcy Chicago będą farbować Chicago River na zielono. Następnie przejdą w paradzie, po której licznie udadzą się do irlandzkich pubów i klubów. Natomiast w Savannah w Georgii kolor zielony będą miały wszystkie miejskie fontanny.
Warto dodać, że obchody Dnia św. Patryka w Stanach Zjednoczonych sięgają 1737 roku, kiedy to Charytatywne Irlandzkie Stowarzyszenie w Bostonie zorganizowało pierwszą paradę.
Jak wynika ze statystyk, około 40 milionów Amerykanów deklaruje, że ma irlandzkie korzenie. Liczba ta wielokrotnie przewyższa populację Irlandii, która ma sześć milionów mieszkańców. Dlatego trudno się dziwić, że obchody tego święta mają miejsce w całych Stanach Zjednoczonych.
